Twee dagen zijn alweer voorbij gegaan sinds mijn vorige bericht. We doen enorm veel in weinig tijd, wat meteen de titel van dit bericht verklaart. Als reisgenoten me nu vragen wat we eergisteren ook alweer gedaan hebben, moet ik lang, lang nadenken. Veel ervaringen zijn opgedaan, veel indrukken. Ik zal beginnen bij gisteren.

Zoals in mijn vorige bericht al stond, zijn we gisteren voor de tweede keer aangekomen in Matanzas. We verbleven opnieuw in het SET. We bezochten Centro Kairos, een instituut voor kunst, waaronder zang, een muziekinstrument bespelen, schilderen en pottenbakken vallen. Kairos is een Grieks woord dat 'de juiste tijd' betekent. Voor alles is een tijd, dit was de uitleg die de directeur erbij gaf. Hij wilde kunst en kerk combineren, zodat kunstenaars hun creaties konden tonen in de kerk. Het was een erg boeiend gesprek.
's Avonds na het eten gingen we naar de danszaal, waar de Christelijke muziekgroep Agua Viva een optreden ging doen. Ik heb er echter maar één nummer van meegekregen, hierna ben ik op bed gaan liggen omdat ik last kreeg van buikkrampen. Iemand uit de groep met recente diarree-ervaring vertelde dat dit pas het begin was... De volgende dag bleek gelukkig echter dat het bleef bij buikkramp, ik was opgelucht!

Vanochtend vertrokken we naar Cardenas, naar het Christelijk Centrum voor Reflectie en Dialoog (CCRD). We kregen een presentatie van de plaatsvervangend directeur (de 'echte ' moest kort van tevoren ergens anders heen). Het CCRD heeft verschillende doelen. Zo hebben ze een vrij grote bibliotheek met de meest recente boeken, waardoor iedereen die wil langs kan komen om te studeren. Een andere taak is de hulp die ze aan mensen geven met problemen met bv. alcohol, drugs, zichzelf, etc.. De deelnemers betalen een symbolisch bedrag, de rest van de kosten wordt betaald door buitenlandse donaties. De meest belangrijke taak is echter het programma 'Meals on wheels', de Cubaanse versie van Tafeltjedekje. Het CCRD brengt dagelijks eten rond aan 120 mensen. Ook wassen ze de kleren van deze mensen. Morgen gaan we meelopen met de social workers.

Na het eten hadden we een leuke avond. Robert had een paar spelletjes voorbereid. Ik geef een voorbeeld. We stonden met z'n allen in een kring en hadden onze ogen dicht. Langzaam liepen we naar voren met de armen ook naar voren. Je pakte twee willekeurige handen vast. Toen iedereen z'n handen vol had, mochten de ogen weer open. Nu begon het leuke gedeelte: we moesten - zonder te praten - uit de knoop komen. Als het wat vaag overkomt: probeer het maar eens, het is erg leuk! De rest van de avond (vanaf 21:00 uur) was vrije tijd. Samen met Evelyn, Pieter en Daan heb ik op een terrasje gezeten, pratend over dit mooie land met zijn gastvrije mensen. Morgen hebben we een ontspandag, waarin we gaan zwemmen met jongeren van de studentenvereniging MEC.

Bedankt voor het lezen van dit bericht en voor de reacties op het vorige. Tot het volgende verhaal!